به نقل از «ایسنا»

و اینک کمان آرش

تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۳۰۲۴۷

توانمندی دفاعی کشور، بدون شک یکی از مهم‏ترین محورهای راهبرد نظامی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تهدیدات است.

به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان نوشت: گرچه در عملیات اخیر موشکی و پهپادی سپاه، تنها از موشک های عماد و پاوه استفاده شد امابعد از این عملیات شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که موشک‌های کشورمان چه جزئیاتی از قبیل بُرد یا قابلیت‌های تاکتیکی و نظامی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 پاسخ کوبنده و ترکیبی ایران به رژیم‌صهیونیستی در نخستین دقایق بامداد یک‌شنبه ۲۶ فروردین با پهپاد و موشک صورت گرفت و خواب را از چشم‌های اشغالگران ربود. توانمندی دفاعی کشور، بدون شک یکی از مهم‏ترین محورهای راهبرد نظامی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تهدیدات است. گرچه در عملیات اخیر موشکی و پهپادی سپاه، تنها از موشک های عماد و پاوه استفاده شد امابعد از این عملیات شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که موشک‌های کشورمان چه جزئیاتی از قبیل بُرد یا قابلیت‌های تاکتیکی و نظامی دارد. در این مطلب به این پرسش‌ها پاسخ خواهیم داد و با تعدادی از آن‌ها آشنا خواهیم شد.

موشک خرمشهر۴(خیبر)

سال ساخت   ۱۴۰۲

برد  ۲هزار کیلومتر

سرعت  ۱۸هزار کیلومتر بر ساعت

سرعت آماده‌سازی و روانه‌سازی بسیار کم از ویژگی‌های بارز خرمشهر ۴ است که از این موشک در کنار ویژگی‌های راهبردی‌اش، یک موشک تاکتیکی هم ساخته است. مدت زمان لازم برای شلیک این موشک به دلیل استفاده از سوخت خودمشتعل(هایپرگولیک)، بی‌نیازی از تزریق سوخت راه‌انداز و هوا و عدم نیاز به نشانه‌روی افقی پس از عمودسازی، کمتر از ۱۲ دقیقه است. موشک خرمشهر ۴ به دلیل داشتن موتور بسیار قدرتمند خود، از ضربه ویژه بسیار بالایی برخوردار است که این ضربه ویژه روی زمین ۲۸۰ و در شرایط خلأ ۳۰۰ ثانیه است. همچنین برخورداری از این موتور باعث شده تا سرعت این موشک در خارج از جو به ۱۶ ماخ و در داخل جو به ۸ ماخ برسد. مقاوم‌تر بودن سازه موشک در نسل جدید خرمشهر دیگر ویژگی این موشک است که باعث شده لانچر آن را با سرعت بیشتری بتوان جابه‌جا کرد.

موشک حاج قاسم

سال ساخت  ۱۳۹۹

برد   ۱۴۰۰ کیلومتر

سرعت  ۱۳هزار کیلومتر بر ساعت

موشک بالستیک «حاج قاسم» به طول ۱۱متر و وزن ۷ تن، از سر جنگی جداشونده و هدایت‌پذیر تا انتهای مسیر(قابلیت نقطه زنی) به وزن ۵۰۰ کیلوگرم برخوردار بوده و سرعت ورود به جو این موشک ایرانی، ۱۲ماخ و سرعت اصابت به زمین ۵ماخ تخمین زده شده است. سر جنگی جداشونده این موشک که بازتاب راداری بسیار کمتری نسبت به بدنه دارد و همچنین سرعت بالای آن در ورود به جو، کار دفاع را برای سامانه‌های موشکی دشمن بسیار سخت می‌کند و ضریب موفقیت حمله موشکی را به‌میزان چشمگیری بالا می‌برد. موشک «حاج قاسم» به‌واسطه سرعت هایپرسونیک ۵ ماخ در لحظه اصابت، شانس سامانه‌های دفاع موشکی دشمن را برای رهگیری موفق و انهدام خود بسیار کاهش داده است. مهم‌ترین وجه تمایز موشک «حاج قاسم»، استفاده از یک طراحی جدید و تا حدود زیادی منحصر به فرد بین موشک‌های بالستیک و آن هم استفاده از ۸ بالک ثابت پایدارساز در انتهای بدنه است.

موشک خیبرشکن

سال ساخت  ۱۳۹۸

برد  ۱۴۵۰ کیلومتر

سرعت  بیش‌از ۵هزار کیلومتر بر ساعت

طول موشک خیبر شکن ۱۰.۵ متر و قطر آن ۸۰ سانتی‌متر و  وزن آن با سرجنگی ۵۰۰ کیلوگرمی، ۴.۵ تن است. کلاهک و سر جنگی خیبرشکن از نوع انفجاری سریع و شدید است. طراحی خاص خیبرشکن، وزن آن را تا یک سوم نمونه‌های مشابه کاهش داده است. ازجمله ویژگی‌های این طراحی را می‌توان در زمان آماده‌سازی و شلیک هم دید، به‌طوری که این زمان به یک ششم موارد مشابه کاهش یافته است. علاوه براین، ویژگی نقطه‌زنی این موشک، دقت هدف‌گیری را افزایش و خطا را کاهش می‌دهد. همچنین کلاهک جنگی خیبرشکن می‌تواند دمای بسیار بالا را تحمل کند. درنهایت، خیبرشکن را می‌توان یکی از موشک‌های دوربرد نسل سوم نیروهای مسلح کشور دانست که در فاز فرود، قدرت مانور بالایی برای عبور از سپر موشکی و سامانه‌های پدافندی دشمن دارد. یکی دیگر از ویژگی‌های موشک خیبرشکن امکان پرتاب به وسیله پرتابگرهای مختلف است و می‌تواند به راحتی روی یک تریلی حمل و استتار شود.

موشک سجیل

سال ساخت   ۱۳۸۸

برد  ۲ هزار تا ۲ هزارو ۵۰۰ کیلومتر

سرعت  ۱۲ هزار کیلومتر بر ساعت

موشک سجیل نخستین موشک زمین به زمین میانبرد دو مرحله‌ای سوخت جامد در کشور است که توسط متخصصان سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع طراحی و ساخته شده است. از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن دقت بالا در اصابت به اهداف تعیین‌شده، زمان بسیار کوتاه آماده سازی و عملیاتی شدن سامانه پرتاب، زمان بسیار کوتاه انتقال سایت پرتاب دیسک پس از شلیک، قابلیت لانچر متحرک، قابلیت حمل موشک آماده شلیک و بهره مندی از سیستم TVC می‌توان اشاره کرد. همچنین به دلیل شتاب بسیار بالای سجیل امکان ردگیری آن برای دشمن در فازهای اولیه پرتاب بسیار کم و عملآً شانس دشمن برای انهدام سجیل در طی پرواز ناچیز است. تا پیش از رونمایی از موشک خرمشهر، سجیل پیشرفته‌ترین موشک ساخت ایران به حساب می‌آمد چراکه با بهره گیری از سوخت جامد، توانایی حمل سرجنگی به وزن ۶۵۰ کیلوگرم را داشت. سرعت بالای موشک در فاز نهایی که قریب به ۱۴ برابر سرعت صوت است، سجیل را در برابر انواع سامانه‌های ضد بالستیکی مصون می‌سازد.

موشک پاوه

سال ساخت  ۱۴۰۱

برد  ۱۶۵۰ کیلومتر

سرعت  ۶۰۰ تا ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت

این موشک می‌تواند اهداف مد نظر را از مسیرهای پیچیده‌تر یا حتی از سمت مخالف هدف قرار دهد.  منظور این است که در شرایط معمول، دشمن انتظار دارد که موشک‌های ایرانی در خط سیری ترسیم‌شونده بین مرزهای کشور و منطقه هدف حرکت کنند در نتیجه پدافند خود را در چنین مسیری تقویت می‌کند اما با افزایش برد صورت‌گرفته، این امکان وجود دارد که موشک از فاصله‌ای اطراف هدف عبور و سپس گردش کند و در جهتی به‌سمت مرزهای کشور از سمت مخالف به هدف حمله کند. وجه شاخص دیگر در مورد موشک پاوه، قرارگیری موتور آن بیرون بدنه است که باعث می‌شود تمام فضای داخلی بدنه قابل استفاده برای سوخت شود. همچنین با توجه به سرعت پروازی بالای این نوع موشک، فرصت دشمن برای شناسایی آن در طول پرواز کاهش می‌یابد و حتی در صورت شناسایی، دشواری بیشتری برای درگیری و انهدام آن به‌علت همین سرعت بالاتر وجود دارد.

موشک فتاح ۲

سال ساخت  ۱۴۰۲

برد  بیش‌از هزارو ۴۰۰کیلومتر

سرعت  ۵هزار کیلومتر بر ساعت

فتاح ۲ موشک هایپرسونیکی از انواع موشک‌های بالستیک ایرانی است که مجهز به سرجنگی با قابلیت گلاید و کروز است که در دسته تسلیحات HGV و HCM دسته‌بندی می‌شود. موشک فتاح ۲ به‌طور کلی شامل دو بخش می‌شود. بخش اول بوستر سوخت جامد فتاح است و بخش دوم سرجنگی هواسُرش(گلایدر) جداشونده دارای موتور راکتی سوخت مایع است. گلایدر هایپرسونیک نوعی کلاهک برای موشک بالستیک است که می‌تواند با سرعت هایپرسونیک(فراصوت) در اتمسفر مانور دهد و سر بخورد. تنها ۴ کشور جهان از جمله ایران فناوری این نوع از تسلیحات هایپرسونیک را در اختیار دارند. این موشک به‌جای ارتفاع‌گرفتن همانند شیوه پرتابه‌های بالستیک در ارتفاع بسیار کمتری به همراه امکان تغییر مسیر مکرر سمت هدف طی مسیر کرده و در نتیجه رادارهای هشدار زودهنگام پدافند دشمن در شناسایی آن‌ها دچار مشکل می‌شوند و احتمال غافلگیر کردن مجموعه دفاع موشکی دشمن بسیار بیشتر می شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جمهوری اسلامی ایران موشک خرمشهر ۴ موشک حاج قاسم موشک پاوه موشک حاج قاسم تنبیه متجاوز رژیم صهیونیستی دمشق اسراییل کیلومتر بر ساعت کیلومتر سرعت حاج قاسم سال ساخت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۳۰۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تیر و کمان در زمین‌های تنیس شیرودی! / فدراسیون تماشاگر حراج کورت‌های تنیس

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در فدراسیون تنیس همه چیز معطوف انتخابات است. انتخاباتی تک صدایی و تک کاندیدایی که از هم اکنون برنده آن مشخص است، اما مشخص نیست که چرا رئیس فدراسیون تنیس دغدغه آن را دارد. آنقدر زیاد که همه مسائل در فدراسیون تعطیل شده و به امان خدا رها شده و همه تمرکز روی انتخابات معطوف است. انتخاباتی که در آن فقط داوود عزیزی رئیس فدراسین و فریده گنجویی نایب رئیس زنان حضور دارند و بدیهی است که از حالا نتیجه انتخاات که هیچ حتی تعداد آرا نیز مشخص است، اما فدراسیون نشین‌ها به بهانه همین انتخابات پیش رو از پیش مشخص تنیس را رها کرده اند.

اتفاقی که این روز‌ها درباره کورت‌های تنیس مجموعه ورزشی شیرودی رخ می‌دهد و بی تفاوتی فدراسیون، دست کمی از یک فاجعه ندارد. مجموعه تنیس شیرودی خاستگاه این رشته در طول تاریخ و محل پرورش نوابغ تنیس ایران، مدت هاست بدون صاحب به امان خدا رها شده. کورت‌های خاطره انگیزی که محل بروز و ظهور بزرگترین ستارگان تنیس ایران بوده و هر اتفاق مهم و افتخارآفرینی در تنیس ایران در سال‌های دور و ۵ دهه قبل رخ داده، منبعث از این زمین‌ها بوده.

ستارگان بزرگی، چون تقی اکبری، جهانبخش سوری، منصور بهرامی، محمدرضا توکلی و... جملگی از این زمین‌ها به تنیس ایران معرفی شده اند و برای این رشته افتخار آفریده اند، اما در بی تفاوتی محض فدراسیون تنیس این زمین‌های خاطره انگیز و نوستالژیک و البته مهم و کلیدی دارد به یغما می‌رود.

قرار بر این شده که ۶ زمین تنیس پایین مجموعه شیرودی تغییر کاربری پیدا کرده و برای تمرین تیم تیر و کمان اختصاص یابد! تیم‌های تیر و کمان و پاراتیر و کمان پیش از این در زمین شماره ۲ مجموعه شیرودی تمرین می‌کردند، اما ظاهرا بهره بردار این زمین با ادامه فعالیت آنها در این زمین مخالفت کرده و حالا در یک تصمیم عجیب قرار شده کمانداران به کورت‌های تنیس شیرودی نقل مکان کنند. صرفنظر از اینکه زمین‌ها و کورت‌های تنیس هرگز مناسب تمرین رشته‌ای همچون تیر و کمان نیست و حتی می‌تواند به زمین و کورت‌ها آسیب وارد کند، اینکه یک زمین تخصصی تنیس به یک رشته غیر واگذار شود یک ضایعه بزرگ برای این رشته محسوب می‌شود.

آن هم رشته‌ای که تعداد زیرساخت‌ها و زمین‌های تخصصی آن به شدت اندک و ناچیز است و حتی برای یک قریه کوچک نیز پاسخگو نیست چه برسد به کلانشهری با ۱۸ میلیون جمعیت. رشته‌ای که اندک زیرساخت‌های موجود آن نیز از دوران گذشته اش به ارث رسیده و هیچ کوششی در چند دهه اخیر برای افزایش و رشد آن صورت نگرفته.

در رشته‌ای که بنا به تصمیمات غلط مدیرانش مهمترین زمین‌های کاربردی اش در مجموعه انقلاب برای درآمدزایی واگذار شده و تیم‌های ملی اش در تمامی رده‌ها زمینی ندارند که در آن تمرین کنند و همانند خانه به دوش‌ها باید با خواهش و تمنا از مالکان، بهره برداران و بخش خصوصی برای تنیسورهایش وقت تمرین بگیرد، این بی اعتنایی و بی تفاوتی به یک زمین قدیمی و استاندارد و خاطره انگیز براستی تاسف بار است. زمین‌هایی که  با توجه به موقعیت جغرافیایی اش و حضور در مرکز شهر می‌تواند بهترین بازدهی را داشته باشد و اهالی این رشته به ویژه جوانان بتوانند در یک فضای استاندارد و مناسب در آن به تنیس بپردازند، با سهل انگاری فدراسیون می‌خواهد میزبان تیر‌هایی شود که بی رحمانه بر خاک آن فرود خواهد آمد و سیبل کمانداران شود.

این در حالیست که فدراسیون تنیس اخیرا با سر و صدای بسیار طرح تنیس ارزان را رونمایی کرده و در این طرح نمایشی مجموعه لاکچری و گران استقلال را در ساعات مرده قرار است در اختیار تنیسور‌های برتر رنکینگ کشوری قرار دهد. صرفنظر از اینکه این طرح تنها یک جمعیت کوچک و خاص را در بر می‌گیرد، پرداخت شهریه در نظر گرفته شده برای قشر متوسط و زیر متوسط نیز دشوار است تا بیشتر متوجه شویم که این طرح تنها برای شوآف و عده‌ای خاص در نظر گرفته شده، نه عموم مردم. 

کاش فدراسیون تنیس به جای این طرح‌های نمایشی و البته ذوب شدن در انتخابات از پیش تعیین شده، اندکی هم به این رشته توجه کند و اجازه ندهد که این زمین‌های نوستالژیک و مهم به این سادگی از تنیسور‌ها خالی شده و جولانگاه کمانداران شود.

انتهای پیام/